Borówka amerykańska osiaga nawet do 2m wysokości i do 2,5m rozpiętości. Kuliste, czarne, aromatyczne, słodkie i bardzo soczyste owoce, winny być zachętą samą w sobie. Ten owocujący już od drugiego roku, zwiększający zbiory z roku na rok krzew daje nawet do 8kg borówek z krzewu. Obok obfitości plonów borówka ma również liczne zastosowania kulinarne i lecznicze. Jej uprawa, więc, mimo iż zniechęcająca tak wielu z uwagi na pozorne trudy pielęgnacji, winna być nie tylko przyjemnością, ale i wielkim pożytkiem. Największym problemem odstraszającym amatorów są, głównie jej specyficzne wymagania glebowe. Niektórzy mają szczęście zakładać swój ogród na terenie byłego lasu iglastego i problem kwaśności gleby dla nich nie istnieje. Inni przed posadzeniem borówki wysokiej muszą glebę odpowiednio uzdatnić. Borówkę dobrze uprawia się na glebach lekkich, piaszczystych, ale próchniczych, dostatecznie wilgotnych i przede wszystkim silnie kwaśnych. Krzew całkiem zawodzi na glebach żyznych, zwięzłych, lekko kwaśnych lub zasadowych i suchych. Na glebach cięższych, na l rok przed posadzeniem krzewów, warto zastosować siarkę w ilości ok. 0,5 kg/10 m2. Warto także wypróbować zastosowanie dołków o średnicy ok. 120cm i głębokości 40cm, o ścianach odizolowanych folią i wypełnionych mieszaniną torfu wysokiego (kwaśnego), piasku, przekompostowanych trocin lub kory drzew iglastych oraz odleżałego obornika w stosunku 2:1:1:1. Kwaśność gleby powinna wtedy być odpowiednia. Borówka bardzo dobrze rośnie na stanowiskach ciepłych, nasłonecznionych, osłoniętych od wiatru. Wybierajmy, więc dla niej miejsce zaciszne, ale z dala od wysokich drzew. Sadzimy materiał rozmnażany wegetatywnie, 2-3 letni w pojemnikach z bryłą korzeniową, wczesną jesienią lub wiosną. Warto posadzić kilka krzewów borówki, będąc, bowiem obcopylną potrzebuje innego krzewu do zapylenia. Wypróbujmy kilka odmian, od wczesnych do późnych. Różne terminy owocowania spowodują, że będziemy się dłużej cieszyli tymi wspaniałościami, zapewniamy, bowiem sobie owoce od połowy lipca do końca września. Odmiany Sunrise, Earlyblue, Duke dojrzewają od połowy lipca, Spartan, Bluejay, Patriot po połowie lipca, Nelson, Berkeley, Bluecrop do połowy sierpnia, a Darrow, Elliott do początku września. Pomimo, iż wczesna wiosna jest najlepszą porą do jej sadzenia, z powodzeniem jednak można sadzić borówkę we wrześniu. Pamiętajmy o rozstawie, najlepsza będzie 1,5 x 1,5m, bądź też na plantacjach wielkotowarowych troszkę większa 3,0 x 1,0m. Pamiętajmy, iż tuż po posadzeniu jak i w pierwszych latach uprawy czynnikiem bardzo ograniczającym wzrost i owocowanie rośliny jest brak wody. Borówka ze względu na płytki i zagęszczony system korzeniowy jest bardzo wrażliwa na suszę. W okresach bezdeszczowych podlewajmy, więc krzewy w ilości ok. 15-20l. wody na l krzew, co najmniej l raz w tygodniu. Borówka równie wrażliwa jak na susze, jest na zimowe mrozy. Wymarza przy mrozach 25 do 30oC, łatwo jednak odbudowuje swą koronę po silnym przycięciu pędów. Nie zapomnijmy o ściółkowaniu gleby, wpływa to bardzo korzystnie na wzrost krzewów i ich plonowanie. Glebę wystarczy wzbogacić w próchnicę przez zmieszanie ziemi z torfem, kompostem z liści dębowych, korą sosnową, igliwiem i trocinami. Można też użyć syntetycznej ściółki. Stosując niewielką dawkę odleżałego obornika, doskonale wzbogacamy glebę w próchnicę i mikroelementy. Torf i odleżały obornik miesza się z górną warstwą gleby do głębokości 40cm i średnicy 0,7-1,0m. Po posadzeniu i podlaniu krzewy ściółkuje się przekompostowanymi trocinami lub korą z drzew iglastych. Co 2-3 lata rozkładająca się ściółka powinna być uzupełniana. Przy zastosowaniu ściółek należy pamiętać o zwiększeniu dawek nawozów, zwłaszcza azotu. Najlepszym nawozem azotowym jest siarczan amonu lub saletra amonowa. Stosowane od początku kwietnia do początku lipca w ilości l łyżki stołowej na wiadro wody, w odstępach, co 10 dni, zabezpiecza zapotrzebowanie rośliny w azot. Chrońmy borówkę przed chwastami trwałymi, wrośnięte, bowiem w korzenie kłącza perzu są prawie nie do usunięcia. Chwasty wysiewające się po posadzeniu krzewów trzeba zwalczać ze względu na konkurencję o wodę i składniki pokarmowe. Wczesna wiosna jest właściwą porą na cięcie krzewów. Borówki jednak w odróżnieniu od innych krzewów nie przycinamy po posadzeniu. U młodych roślin usuwajmy jednak jedynie końce pędów uszkodzonych przez mróz oraz pędy nisko położone, płożące przy ziemi. Po czterech, pięciu latach powinniśmy pomyśleć o cięciu prześwietlającym, pobudzającym wzrost krzewu oraz zapewniającym stałość plonowania. Usuwamy także pędy niedające przyrostów. Borówka owocując od połowy lipca do końca września w zależności od odmiany zapewni nam kilkakrotny zbiór w tygodniowych odstępach. Spróbujmy jej uprawy, nie zniechęcajmy się początkami, wypróbujmy różne odmiany. Jest ich tak wiele, wciąż pojawiają się nowe, każdy, więc na pewno znajdzie coś dla siebie.
|
